Pozew o rozwód

Warszawa, 14 maja 2012 r.

Sąd Okręgowy Warszawa- Praga w Warszawie

I Wydział Cywilny

Al. Solidarności 127

00-898 Warszawa

Powód:

Anna Kowalska

ul. Prosta 6

03-566 Warszawa

Pozwany:

Józef Kowalski

ul. Prosta 6

03-566 Warszawa

Opłata sądowa została uiszczona w kwocie 600 zł.

Pozew o rozwód

W imieniu własnym wnoszę o:

I

 1. Rozwiązanie małżeństwa zawartego w dniu 6 maja 2010 r. przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w  Warszawie nr aktu małżeństwa: 725/2010 r., przez rozwód bez orzekania o winie stron

2. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad Maksem Kowalskim małoletnim dzieckiem stron powierzyć Powódce.

3. Miejscem zamieszkania Maksem Kowalskim małoletniego dziecka stron będzie każdorazowe miejsce zamieszkania Powódki.

4. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad Maksem Kowalskim małoletnim dzieckiem stron ograniczyć Pozwanemu do  współdecydowania o najistotniejszych kwestiach związanych z wychowaniem dziecka tj.

a) do wyboru szkoły ponadpodstawowej, zwykłego i specjalistycznego leczenia z prawem każdorazowego wglądu w dokumentację medyczną dziecka.

b) prawo odwiedzin małoletniego dzieckiem z prawem wyjazdu poza miejsce zamieszkania dziecka, w szczególności na okres przerwy zimowej i przerwy wakacyjnej w zajęciach szkolnych dziecka. Pozwany powiadomi z 2 miesięcznym wyprzedzeniem o planie wyjazdu z podaniem miejsca wyjazdu i terminu z określeniem daty powrotu do miejsca aktualnego zamieszkania Powódki. Pozwany odbierze dziecko z miejsca aktualnego zamieszkania Powódki i przyprowadzi do miejsca aktualnego zamieszkania Powódki.

c) prawo spędzania z dzieckiem Święta wielkanocne albo Święta Bożego Narodzenia w danym roku. Wybór Świąt Pozwany dokona corocznie do 30 stycznia danego roku, informując o planie wyjazdu w szczególności z podaniem miejsca wyjazdu i terminu z określeniem daty powrotu do miejsca aktualnego zamieszkania Powódki.

5. zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniego Maksem Kowalskim alimentów w kwocie 700 zł miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10 każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat

6. zabezpieczenie powództwa przez zobowiązanie pozwanego do uiszczania na rzecz małoletniego Maksa Kowalskiego przez czas trwania procesu po 500 zł miesięcznie, płatnych do rąk matki małoletniego Maksa Kowalskiego do dnia 10 każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat.

7. Zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki  kosztów procesu według norm przepisanych.

II

Ponadto wnoszę o:

- zaniechanie wyznaczania posiedzenia pojednawczego na podstawie art. 437 Kodeksu postępowania cywilnego Dz.U.  z 1964 r. Nr 63 poz. 296 z późn. zm.

- dopuszczenie dowodu z przesłuchania stron na okoliczności wskazane w uzasadnieniu niniejszego pozwu.

Uzasadnienie

Okoliczności faktyczne uzasadniające złożenie pozwu o rozwód.

Małżonkowie mieszkali i pracowali w Dublinie w Irlandii przed zawarciem małżeństwa. W dniu 6 maja 2010 r. został zawarty związek małżeński przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w  Warszawie. Wrócili do Irlandii i tam jeszcze przebywali. Od marca 2011 r. kiedy Powódka była w średniozaawansowanej ciąży postanowili wrócić do Polski i tymczasowo zamieszkać razem z rodzicami jej męża.  Z tego związku, w dniu 17 sierpnia 2011 r. urodziło się jedno żyjące dziecko stron. Syn Maks Kowalski. Wiek dziewięć miesięcy. Miejsce urodzenia Warszawa.

Dowód: odpis skrócony aktu małżeństwa nr 725/2010 z dnia 04 listopada 2010 r.

Dowód: odpis skrócony aktu urodzenia nr I/13271/2011 z dnia 09 maja 2012 r.

Powódka nie ma innych dzieci oprócz wyżej wymienionego.

Zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r.  Kodeks rodzinny i opiekuńczy Dz.U. 1964 Nr 9 poz. 59 z późn. zm. małżonkowie są obowiązani do wspólnego pożycia, do wzajemnej pomocy i wierności oraz do współdziałania dla dobra rodziny, którą przez swój związek założyli. Ten przepis jest kwintesencją zasady, że siła rodziny powinna opierać się na wzajemnym wsparciu i bliskości. W ocenie Powódki ta zasada nie była i nie jest realizowana przez Pozwanego.

Na podstawie art. 56 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy Dz.U. 1964 Nr 9 poz. 59 z późn. zm.  jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, Pozwana może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód.

Po narodzinach syna przeprowadzili się do oddzielnego mieszkania, które jest własnością rodziców Pozwanego. Związek małżeński w zasadzie od samego początku nie układał się dobrze, małżonkowie bowiem posiadają całkiem odmienne charaktery co często doprowadzało do konfliktów Niemniej jednak powódka starała się łagodzić konflikty dążąc do wzajemnego porozumienia niezbędnego dla istnienia związku małżeńskiego. Wraz z upływem dni i narodzinach ich syna, konflikty jednak narastały. Po urodzeniu dziecka, Pozwany znikał z domu na 2, 3 dni. Te zniknięcia były wielokrotne, odbywały się co najmniej raz na dwatygodnie. Wyżej wskazane okoliczności pożycia małżeńskiego doprowadziły do eskalacji negatywnych emocji u Powódki takich jak żal, smutek, lęk, strach, rozpacz, bezsilność, zagubienie, brak poczucia własnej wartości. Nie mogła liczyć na jego wsparcie i bliskość.  Zamiast tego Pozwany dokonywał przemocy psychicznej wobec Powódki, która objawiała się w następujących zachowaniach :

-         częste awantury

-         zniewagi słowne

-         groźby skierowania Powódki na badania do zakładu psychiatrycznego

-         krzyki

-         negatywne nastawienie do członków rodziny Powódki, zwłaszcza jej siostry

-         agresja, gdy Powódka mówi mu, że za dużo pije lub bierze narkotyki, lub prosi aby coś zrobił w domu

Należy podkreślać, że relacje Pozwanego wobec Powódki nie znajdywały żadnego obiektywnego uzasadnienia do ich zaistnienia i praktycznie niemożliwe było uzyskanie jakiegokolwiek porozumienia w istotnych sprawach rodzinnych.

Dowód: przesłuchanie stron

Wskazać należy iż zgodnie z orzeczeniem Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 13 grudnia1995 roku I ACr 557/95 ( OSA 1997/3 poz. 19 str. 50 )

“Przepis art. 442 kpc ustanawia jedynie dyrektywę co do postępowania dowodowego stanowiąc, że może ono być ograniczone do przesłuchania stron, jeśli w toczącej się sprawie o rozwód pozwany uznaje powództwo i małżonkowie nie mają wspólnych małoletnich dzieci. Natomiast przepis ten nie stanowi o dodatkowej negatywnej przesłance rozwodowej w postaci zakazu orzeczenia rozwodu, gdy w toczącej się między małżonkami posiadającymi wspólne małoletnie dzieci sprawie o rozwód, nie zostaną zgłoszone inne dowody, poza dowodem z przesłuchania stron”.

Biorąc pod uwagę powyższe, oraz fakt ustania pożycia seksualnego, w ocenie Powódki, dalsze kontynuowanie małżeństwa z pozwanym stało się bezcelowe.

Istota rozkładu pożycia zdefiniowana została przez Sąd Najwyższy w wytycznych z dnia 28 maja 1955 roku I CO 5/55 ( OSN 1955, poz. 46 ) zgodnie z którymi pożycie małżeńskie wyraża się w szczególnego rodzaju wspólnocie duchowej, fizycznej i gospodarczej. W zasadzie ustanie któregokolwiek z elementów tej wspólnoty uznać należy za objaw stopnia rozkładu. Wskazać należy iż w przedmiotowej sprawie ustanie wspólnoty fizycznej pozostaje okolicznością niesporną. Przy czym nie zachodzą żadne przesłanki negatywne jak np. choroba małżonka. W ocenie strony powodowej ustanie wspólnoty duchowej jest niewątpliwe albowiem zgodnie z powołanymi wyżej wytycznymi Sądu Najwyższego dla uznania iż miedzy małżonkami brak jest wspólnoty duchowej, nie jest konieczne stwierdzenie wrogiego lub choćby niechętnego stosunku do siebie. Zachowanie poprawnych stosunków, utrzymywanie kontaktów w interesie wspólnych dzieci nie musi bowiem koniecznie oznaczać iż więź duchowa małżonków została utrzymana i rozkład pożycia nie istnieje. Chodzi tu bowiem o więź charakterystyczną dla duchowej wspólnoty małżeńskiej. W kontekście przytoczonych wyżej negatywnych relacji małżonków powodowanych przez pozwanego trudno jest mówić o zachowaniu jakiejkolwiek więzi duchowej miedzy małżonkami.  Zgodnie z wytycznymi SN rozkład jest zupełny gdy nie istnieje miedzy małżonkami więź duchowa fizyczna ani gospodarcza. Jednakże przy zupełnym braku więzi fizycznej i duchowej, tak jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie, gdy pozostają pewne elementy więzi gospodarczej w postaci wspólnego miejsca zamieszkania, rozkład pożycia może być uznany za zupełny jeśli jest to wywołane szczególnymi okolicznościami. W niniejszej sprawie takie szczególne okoliczności zachodzą albowiem wspólne zamieszkiwanie istnieje tylko ze względu na to małoletnie dziecko i oczekiwanie powódki na pozytywne rozpatrzenie pozwu rozwodowego aby móc wyjechać z dzieckiem za granicę w celach ekonomicznych. Wskazać należy iż rozkład ma charaker trwały. Zgodnie z przytoczonymi wyżej wytycznymi SN do przyjęcia iż rozkład jest trwały wystarczy oparta na doświadczeniu życiowym ocena, że powrót małżonków o wspólnego pożycia nigdy nie nastąpi. Podnieść należy iż zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego z dnia 14 grudnia 1984 r. III CRN 272/84 (OSNCP 1985/9 poz. 135)

Krótki upływ czasu od daty zawarcia związku małżeńskiego przez osoby w młodym wieku i krótki stosunkowo okres rozkładu pożycia nie wyłączają same przez się orzeczenia rozwodu z uzasadnieniem, że rozkład pożycia z tych względów nie jest zupełny i trwały, jeżeli poza tym nie wchodzi w grę żadna z negatywnych przesłanek rozwodu

W ocenie strony Powodowej żadna z negatywnych przesłanek rozwodu nie zachodzi albowiem nie można mówić o tym iż na skutek rozwodu mogłoby ucierpieć dobro wspólnego małoletniego dziecka. Wskazać bowiem należy iż istniejące negatywne relacje wpływają bardzo niekorzystnie  na warunki życiowe małoletniego dziecka. Zwłaszcza mając na uwadze jego wiek tj. niespełna 10 miesięcy, kiedy kształtuje się psychika dziecka, która będzie miała wpływ na całe jego dorosłe życie.

W niniejszej sprawie nie zachodzi także druga negatywna przesłanka rozwodu tj. niedopuszczalność  z uwagi na sprzeczność z zasadami współżycia społecznego. Zgodnie bowiem z wytycznymi SN z dnia 18 marca 1968 roku  - uchwala pełnego składu Izby Cywilnej SN III CZP 70/66 ( OSN 1968 , poz. 77 ) sytuacja taka mogłaby zachodzić w przypadku rażącej krzywdy jakiej w wyniku rozwodu mógłby doznać małżonek sprzeciwiający się żądaniu rozwodu. Chodzi tu o sytuacje związane z nieuleczalną chorobą małżonka, które nie mają żadnego uzasadnienia w odniesieniu do stanu faktycznego przedmiotowej sprawie.

Władza rodzicielska

Zgodnie z art. 97 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r.  Kodeks rodzinny i opiekuńczy Dz.U. 1964 Nr 9 poz. 59 z późn. zm. jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania. Skutkiem negatywnych relacji Powódki z Pozwanym jest brak możliwości podjęcia decyzji w sprawach istotnych dla dziecka.

Powódka wnosi o powierzenia władzy rodzicielskiej jej nad małoletnim Maksem Kowalskim z ustaleniem miejsca zamieszkania dziecka w każdorazowym miejscu zamieszkania jego matki. Podnieść należy iż wspólny syn małżonków jest małoletni osiągnął wiek dziewięciu miesięcy, jego utrzymanie i wychowanie spoczywa prawie w całości na osobistych staraniach Powódki. Z uwagi na wiek syna powinien on nadal pozostawać pod opieką matki. W licznych orzeczeniach Sądu Najwyższego min. w orzeczeniu SN z dnia 21 listopada 1952 roku C 1814/52 ( OSN 1953 poz. 92 ) zgodnie z którym Sąd rozstrzygając kwestię powierzenia władzy rodzicielskiej jednemu z rozwiedzionych małżonków, powinien rozważyć mając na uwadze wiek dziecka które z nich daje większą gwarancję troski o fizyczny i duchowy rozwój dziecka. Zwłaszcza w okresie niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa , tak jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie, wskazane jest aby dziecko pozostawało pod opieką matki ze względu na jej większą uczuciowość i skłonność do jej uzewnętrzniania, oraz właściwą matce troskę o zaspokajanie codziennych potrzeb dziecka.

Wzwiązku ze wspomnianym brakiem porozumienia w isotnych sprawach dla dziecka, Powódka nie jest w stanie bez orzeczenia Sądu uzyskać zgody Pozwanego na wyjazd małoletniego Maksa Kowalskiego wraz z nią do Irlandii. Zatem w niniejszej sprawie konieczne jest ograniczenie władzy rodzicielskiej Pozwanego. Wyjazd wspólnie z matką jest konieczny dla dobra dziecka, mając na uwadze jego wiek. Wskazać należy iż zgodnie z orzecznictwem i poglądami doktryny, jeżeli Pozwany ma ograniczoną władzę rodzicielską, nie jest konieczna zgoda drugiego małżonka do wyjazdu Powódki i ich małoletniego dziecka. Takie stanowisko zajął min. Sąd Wojewódzki dla m.st. Warszawy w orzeczeniu z dnia 20 grudnia 1962 roku  CR 1943/62 ( OSPIKA 1963 poz. 114 ) , oraz B. Dobrzański w Komentarzu do Kodeksu Rodzinnego Warszawa 1966 str. 597.

W związku z powyższym Powódka proponuje:

1. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem stron zostało powierzone Powódce.

2. Władza rodzicielska Pozwanego zostaje ograniczona do współdecydowania o najistotniejszych kwestiach związanych z wychowaniem dziecka tj. do wyboru szkoły ponadpodstawowej, zwykłego i specjalistycznego leczenia z prawem każdorazowego wglądu w dokumentację medyczną dziecka.

3. Miejscem zamieszkania dziecka będzie każdorazowe miejsce zamieszkania Powódki.

4.Pozwany będzie miał prawo spędzać z dzieckiem z prawem wyjazdu poza miejsce zamieszkania dziecka, w szczególności na okres przerwy zimowej i przerwy wakacyjnej w zajęciach szkolnych dziecka. Pozwany powiadomi z 2 miesięcznym wyprzedzeniem o planie wyjazdu z podaniem miejsca wyjazdu i terminu z określeniem daty powrotu do miejsca aktualnego zamieszkania Powódki. Pozwany odbierze dziecko z miejsca aktualnego zamieszkania Powódki i przyprowadzi do miejsca aktualnego zamieszkania Powódki.

5. Pozwany będzie mógł spędzić z dzieckiem Święta wielkanocne albo Święta Bożego Narodzenia w danym roku. Wybór Świąt Pozwany dokona corocznie do 30 stycznia danego roku z podaniem miejsca wyjazd i daty powrotu. Pozwany odbierze dziecko z miejsca aktualnego zamieszkania Powódki i przyprowadzi do miejsca aktualnego zamieszkania Powódki.

Powódka niezależnie od władzy rodzicielskiej, zgodnie z art.  113 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r.  Kodeks rodzinny i opiekuńczy Dz.U. 1964 Nr 9 poz. 59 z późn. zm. oświadcza, że Pozwany oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów. Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej.

Roszczenie o świadczenie alimentacyjne na rzecz małoletniego wspólnego dziecka stron.

Obecnie Powódki jedynym źródłem zarobku jest świadczenie osobistej pracy w Irlandii. Pozwany pracuje w międzynarodowej korporacji XXXX, która specjalizuje się w sprzedaży nowoczesnych metod rozwiązań płatniczych ( akceptacje kart płatniczych, cashback, doładowania telefonów komórkowych, transakcje kartami zbliżeniowymi) na stanowisku pracownika biurowego w Warszawie, gdzie uzyskuje wynagrodzenie w wysokości około 2.5000-3.000,00 zł. Ponadto Powódka oświadcza, że nie ma szczególnych obowiązków utrzymania osób nie będących ich wspólnymi dziećmi. Strony nie zawierały żadnej umowy majątkowej.

Odnośnie żądania ustalenia udziału pozwanego Jana Kowalskiego  w kosztach utrzymania małoletniego Maksa Kowalskiego  na kwotę  700 złotych płatną do 10 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami, w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki dziecka Alicji Kowalskiej. Wskazać należy iż .Pozwany uzyskuje miesięcznie dochody w wysokości około 2.500 do 3.000 tysięcy złotych. Mając na uwadze fakt iż z wykształcenia jest prawnikiem to przy zwiększonych staraniach mógłby osiągać wyższe dochody stosowne do swego wykształcenia. W opinii powódki, dochodzona pozwem kwota 700 zł jest zasadna mając na uwadze aktualne potrzeby dziecka.

Zgodnie z art. 135 paragraf 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r.  Kodeks rodzinny i opiekuńczy Dz.U. 1964 Nr 9 poz. 59 z późn. zm. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Natomiast odnosząc się do ustawowego terminu „ możliwości majątkowe i zarobkowe” podnieść należy iż są to nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane, ale te które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności, oraz stosownie do swoich sil umysłowych i fizycznych.

Zgodnie zaś z art. 135 paragraf 2 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r.  Kodeks rodzinny i opiekuńczy Dz.U. 1964 Nr 9 poz. 59 z późn. zm. wykonanie obowiązku alimentacyjnego Powódki względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie polegać będzie w całości na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie dziecka. W związku z tym świadczenie alimentacyjne Pozwanego na rzecz małoletniego powinno pokrywać choćby w części koszty utrzymania lub wychowania ich małoletniego dziecka.

Właściwość rzeczowa Sądu :

Zgodnie z art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r.  Kodeksu postępowania cywilnego Dz.U.  z 1964 r. Nr 63 poz. 296 z późn. zm.  pozew o rozwód należy do spraw o charakterze niemajątkowym. Powód dochodzi również roszczenia o alimenty, które ma charakter majątkowy. Jednak z uwagi iż roszczenie majątkowe jest dochodzone łącznie z roszczeniem niemajątkowym właściwym do rozpatrzenia sprawy jest Sąd Okręgowy.

Właściwość miejscowa Sądu:

Zgodnie z art. 41 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r.  Kodeksu postępowania cywilnego Dz.U.  z 1964 r. Nr 63 poz. 296 z późn. zm.  powództwo ze stosunku małżeństwa wytacza się wyłącznie przed Sąd, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym jeszcze ma miejsce zamieszkania. Tym ostatnim wspólnym miejscem zamieszkania dla stron jest ul. Motycka 23 lokal mieszkalny 39 w Warszawie. Ulica Motycka jest częścią dzielnicy Targówek w Warszawie, co uzasadnia skierowanie niniejszego pozwu do Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie do I Wydziału Cywilnego do którego należy rozpoznawanie w I instancji spraw cywilnych i rodzinnych z obszaru właściwości Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie tj. dzielnic: Białołęka, Praga Północ i Targówek.

Opłata sądowa –

zgodnie z art. 26 pkt 1 ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Dz.U. z 2005 r. Nr 167 poz.1398 z późn. zm. opłatę stałą w wysokości 600 zł pobiera się od pozwu o rozwód.

W ocenie Powódki nie istnieją widoki na utrzymanie tego małżeństwa, w związku z powyższym niniejszy pozew jest konieczny i uzasadniony.

Podpis

Załączniki:

1) odpis skrócony aktu małżeństwa,

2) odpis skrócony aktu urodzenia,

3) opłata sądowa

4) odpis pozwu wraz z załącznikami

5) wniosek o zabezpieczenie roszczenia majątkowego o świadczenia alimentacyjne

6) wniosek o zabezpieczenie roszczenia niemajątkowego w sprawie ustalenia pieczy nad małoletnim dzieckiem stron

ZAŁĄCZNIKI NR 5 i 6 DO POZWU O ROZWÓD

Warszawa, 14 maja 2012 r.

Sąd Okręgowy Warszawa- Praga w Warszawie

I Wydział Cywilny

Al. Solidarności 127

00-898 Warszawa

Powód:

Alicja Kowalska

ul. Prosta 23/39

03-566 Warszawa

Pozwany:

Jan Kowalski

ul. Prosta 23/39

03-566 Warszawa

Wnioski o zabezpieczenie

W imieniu własnym wnoszę o:

1 zabezpieczenie powództwa przez zobowiązanie pozwanego do uiszczania na rzecz małoletniego Maksa Kowalskiego przez czas trwania procesu po 500 zł miesięcznie, płatnych do rąk matki małoletniego Maksa Kowalskiego do dnia 10 każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat.

2. zabezpieczenie powództwa przez uregulowanie sposobu roztoczenia pieczy nad małoletnim dzieckiem małżonków a mianowicie ustalić, że:

1.       miejscem zamieszkania dziecka jest każdorazowe miejsce zamieszkania matki do czasu wydania  prawomocnego wyroku w niniejszej sprawie

2.      ograniczenie władzy rodzicielskiej Pozwanego do współdecydowania o najistotniejszych kwestiach związanych z wychowaniem dziecka tj. zwykłego i specjalistycznego leczenia z prawem każdorazowego wglądu w dokumentację medyczną dziecka

3.      Pozwany będzie miał prawo spędzać czas z dzieckiem z prawem wyjazdu poza miejsce zamieszkania dziecka.

4.      Pozwany będzie mógł spędzić z dzieckiem Święta wielkanocne albo Święta Bożego Narodzenia w danym roku

3. Zasądzenie od Pozwanego na rzecz Powódki  kosztów procesu według norm przepisanych.

Uzasadnienie

1.       WNIOSEK O ZABEZPIECZENIE ROSZCZENIA MAJĄTKOWEGO O ŚWIADCZENIA ALIMENTACYJNE NA RZECZ MAŁOLETNIEGO WSPÓLNEGO DZIECKA STRON

Zgodnie z art. 753 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r.  Kodeksu postępowania cywilnego Dz.U.  z 1964 r. Nr 63 poz. 296 z późn. zm.  w sprawach o alimenty Powódka wnosi o zabezpieczenie aby Pozwany płacił miesięcznie 500 zł na rzecz małoletniego syna do 10 tego każdego miesiąca do czasu orzeczenia wyroku w niniejszej sprawie do rąk Powódki.

Powódka uznaje za bezsporny fakt, że dziecko jest wspólnym ich synem. Ponadto Powódka ma zamiar wyjechać do Irlandii w celach zarobkowych, w związku z tym w celu zabezpieczenia do pokrywania częściowo kosztów utrzymania ich małoletniego dziecka należy zobowiązać Pozwanego, gdyż to na Powódce będzie spoczywała w całości osobista opieka nad wspólnym ich dzieckiem oraz w większej części kosztów jego utrzymania. Powyższe żądanie o zabezpieczenie jest uzasadnione okolicznościami wskazanymi w pozwie. Zatem uwzględnienie wniosku o zobowiązanie Pozwanego do zapłaty okresowo kwoty 500 zł miesięcznie w czasie trwania niniejszego postępowania sądowego do jego prawomocnego zakończenia jest konieczne i uzasadnione dla dobra małoletniego dziecka.

2.      WNIOSEK O ZABEZPIECZENIE ROSZCZENIA NIEMAJĄTKOWEGO W SPRAWIE USTALENIA SPOSOBU ROZTOCZENIA PIECZY NAD MAŁOLETNIM DZIECKIEM

Zgodnie z art. 755 paragraf 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r.  Kodeksu postępowania cywilnego Dz.U.  z 1964 r. Nr 63 poz. 296 z późn. zm.  jeżeli przedmiotem zabezpieczenia nie jest roszczenie pieniężne, sąd powinien udzielić zabezpieczenia w taki sposób, jaki stosownie do okoliczności uzna za odpowiedni, nie wyłączając sposobów przewidzianych do zabezpieczenia roszczeń pieniężnych. W szczególności sąd może uregulować sposób roztoczenia pieczy nad małoletnim dzieckiem małżonków a mianowicie ustalić, że

1.       miejscem zamieszkania dziecka jest miejsce zamieszkania matki do czasu wydania  prawomocnego wyroku w niniejszej sprawie

2.      ograniczenie władzy rodzicielskiej Pozwanego do współdecydowania o najistotniejszych kwestiach związanych z wychowaniem dziecka tj. zwykłego i specjalistycznego leczenia z prawem każdorazowego wglądu w dokumentację medyczną dziecka

3.       Pozwany będzie miał prawo spędzać czas z dzieckiem z prawem wyjazdu poza miejsce zamieszkania dziecka.

4.      Pozwany będzie mógł spędzić z dzieckiem Święta wielkanocne albo Święta Bożego Narodzenia w danym roku

Powódka wnosi o powierzenia władzy rodzicielskiej jej nad małoletnim Maksem Kowalskim z ustaleniem miejsca zamieszkania dziecka w każdorazowym miejscu zamieszkania jego matki. Podnieść należy iż wspólny syn małżonków jest małoletni osiągnął wiek dziewięciu miesięcy, jego utrzymanie i wychowanie spoczywa prawie w całości na osobistych staraniach Powódki. Z uwagi na wiek syna powinien on nadal pozostawać pod opieką matki.

Wniosek jest konieczny ponieważ matka aktualnie wykonuje pracę zarobkową w Irlandii a obecnie przebywa w Polsce na urlopie. 8 czerwca bieżącego roku planuje wyjechać do Irlandii.

Informuję, że będzie mieszkać pod niżej wskazanym adresem:

15 Yellow

Strawberry

Tallaght

Dublin 77

Ireland

Ta praca stanowi jedyne źródło utrzymania Powódki. Powódka nie jest w stanie bez orzeczenia Sądu uzyskać zgody Pozwanego na wyjazd małoletniego Maksa Kowalskiego wraz z nią do Irlandii. Zatem w niniejszej sprawie konieczne jest ograniczenie władzy rodzicielskiej Pozwanego. Wyjazd wspólnie z matką jest konieczny dla dobra dziecka, mając na uwadze jego wiek.

Opłata sądowa –

1)      zgodnie z art. 69 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Dz.U. z 2005 r. Nr 167 poz.1398 z późn. zm. opłatę stałą w kwocie 100 zł nie pobiera sąd od wniosku o udzielenie zabezpieczenia roszczenia majątkowego, gdy wniosek został zgłoszony w piśmie rozpoczynającym postępowanie.

2)     zgodnie z art. 68 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Dz.U. z 2005 r. Nr 167 poz.1398 z późn. zm. opłatę stałą w kwocie 40 zł nie pobiera się od wniosku o udzielenie zabezpieczenia roszczenia niemajątkowego gdy wniosek został zgłoszony w piśmie rozpoczynającym postępowanie

W związku z tym wnioski o udzielenie zabezpieczenia wyżej wskazanego roszczenia niemajątkowego jest niezbędny i konieczny.

Podpis