sobota, 24 listopada 2012

Apelacja


Warszawa, 10 kwietnia 2011 r.

Do Sądu Apelacyjnego w Warszawie
ul. Sądowa 5, 01-010 Warszawa

za pośrednictwem

Sądu Okręgowego w Warszawie
X Wydział Gospodarczy
ul. Konwaliowa 6
01-028 Warszawa

Powód:
Jan Nowak prowadzący działalność gospodarczą pod firmą „Nowak-Usługi Doradztwa i Zarządzania”
ul. Jagodowa 7
02-345 Warszawa
Reprezentowany przez
Annę Kowalską
Radca prawny
Kancelaria Prawna Radcy Prawnego Anny Kowalskiej
ul. Kanarkowa 8
09-569 Warszawa

Pozwany:
„Domena” Sp. z o.o.
ul. Baśniowa 3
02-456 Warszawa
Sygn. akt. X GC 145/10
Wpz: 135 000,00 zł
Opłata sądowa od apelacji

APELACJA POWODA OD WYROKU SĄDU OKRĘGOWEGO W WARSZAWIE Z DNIA 9 MARCA 2011 R., W SPRAWIE O SYGN.AKT X GC 145/10, DORĘCZONEGO POWODOWI Z UZASADNIENIEM W DNIU 30 MARCA 2011 R.



W imieniu Powoda, pełnomocnictwo w załączeniu na podstawie art. 367 par. 1 i 2 k.p.c.


1) zaskarżam 
wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie o sygn. akt X GC 145/10 doręczony Powodowi z uzasadnieniem w dniu 30 marca 2011 r  w całości/części pkt. 1 i 3 wraz z odsetkami ustawowymi od dnia ..... do dnia........... oraz koszty procesu, na które składają się opłata od pozwu oraz wynagrodzenie pełnomocnika.


2) Sądowi zarzucam:


Naruszenie prawa materialnego


Art.65 k.c. w zw. z art. 351 (1) k.c. poprzez niezastosowanie tj. dokonanie błędnej wykładni oświadczenia woli stron, co w konsekwencji doprowadziło do błędnego uznania, że obowiązek zapłaty spornego świadczenia nie można łączyć z odpowiedzialnością o charakterze gwarancyjnym.


Art. 17 par. 2 k.s.h. poprzez jego niezastosowanie, co w konsekwencji doprowadziło do błędnego uznania, że umowa z dnia 1 marca 2009 r. oraz aneks do tej umowy jest nieważny, gdyż nie została właściwie podpisana przez spółkę


Art. 471 k.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie co w konsekwencji doprowadziło do błędnego uznania, że nieprzedłużanie umowy spowodowane było zachowaniem się powoda w czasie spotkania integracyjnego oraz nienależytym wykonaniem umowy, co spowodowało uznanie, że Pozwany nie może ponosić odpowiedzialności odszkodowawczej z tego tytułu


Art. 890 par. 1 k.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie co w konsekwencji doprowadziło do uznania, że sporna umowa i aneks jest nieważna ponieważ nie została zawarta w formie aktu notarialnego a ma charakter darowizny


Naruszenie prawa postępowania cywilnego mającego istotny wpływ na wynik sprawy:


Art. 227 k.p.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie co w konsekwencji doprowadziło do oddalenia wniosku o przesłuchanie Alfreda Witkowskiego na okoliczność przyczyn podpisania umowy z dnia 1 marca 2009 r. tylko przez jedną osobę.


Art. 233 k.p.c. w zw. z art. 245 k.p.c. poprzez błędną wykładnię oceniania mocy i wiarygodności dowodowej co w konsekwencji doprowadziło do wadliwego dopuszczenia dowodu z dwóch notatek sporządzonych przez dwie kobiety na okoliczności zachowania się powoda w dniu 20 lipca 2009 r. na spotkaniu integracyjnym oraz na okoliczność sposobu wykonywania przez niego obowiązków w spółce i wadliwe uznanie, że Pozwany wykazał, iż Powód nienależycie wykonywał obowiązki wynikające z przedmiotowej umowy.


Art. 479 (12) k.p.c. poprzez błędną wykładnię co w konsekwencji doprowadziło do uznania, że wniosek o przesłuchanie trzech świadków na okoliczność, że notatki dotyczące przebiegu spotkania integracyjnego nie odpowiadają rzeczywistemu przebiegowi zdarzeń w czasie tego spotkania oraz na okoliczność, że należycie wykonał umowę zostały sprekludowane.
3. Na podstawie art. 380 k.p.c. wnoszę o rozpoznanie przez sąd drugiej instancji postanowienia Sądu pierwszej instancji z dnia 10 czerwca 2010 r. oddalającego wnioski dowodowe Powoda zawarte w piśmie procesowym z dnia 22 marca 2009 r. oraz o przeprowadzenie tych dowodów przez Sąd odwoławczy na okoliczności wskazane w tezach dowodowych.

4. W oparciu o te zarzuty na podstawie art. 386 par. 1 k.p.c. wnoszę o:


1)zmianę zaskarżonego wyroku w całości i uwzględnienie powództwa w całości wraz z odsetkiami ustawowymi od dnia....... do dnia..... oraz zasądzenie kosztów procesu. W tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych 
ewentualnie 

2) zasądzenie od Pozwanych solidarnie na rzecz Powoda kosztów procesu w II instancji, na które składają się.....

1) na podstawie art. 386 par. 4 k.p.c. wnoszę o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Warszawie do ponownego rozpoznania z pozostawieniem temu sądowi rozstrzygnięcia o kosztach procesu w tym kosztach postępowania apelacyjnego.


Uzasadnienie


Pozwem z dnia 30 września 2010 r. złożonym w Sądzie Okręgowym w Warszawie Powód wniósł o zasądzenie kwoty 135.000,00 zł. Wyrokiem z dnia 9 marca 2011 r. Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił powództwo i orzekł o kosztach.


W ocenie Powoda, Sąd naruszył przepisy prawa materialnego tj. art. 65 k.c. w zw. z art. 351 (1) k.c. poprzez jego niezastosowanie. Oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których złożone zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje. Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się stosunkowi, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Należy mieć na względzie fakt, że z treści umowy wynika, że Powód w przypadku nieprzedłużenia umowy przez Pozwanych nadal jest zobowiązany zachowywać w ścisłej tajemnicy informacji powziętych na temat spółki przez okres trzech lat po jej zakończeniu. Dodatkowo Powód zobowiązał się do przeniesienia na spółkę majątkowych praw autorskich bez dodatkowego wynagrodzenia. Te okoliczności świadczą, że przedmiotowe świadczenie należy łączyć z odpowiedzialnością o charakterze gwarancyjnym. Ponadto zaniechano ustalenia, że Powód należycie wykonywał przedmiotową umowę zawartą z Pozwanym. Sąd nietrafnie oddalił wnioski dowodowe Powoda, że Powód postępował niemoralnie, wobec kobiet co w konsekwencji prowadzi do wniosku, że nie może ponosić odpowiedzialności z tytułu naruszenia zasad współżycia społecznego. Należy podnieść, że nie jest nadużyciem prawa że powód dochodzi roszczenia z aneksu, który został podpisany przez prawidłowo umocowany organ Pozwanego, jednak w czasie konfliktu wspólników z zarządem. Zgodnie z art. 201 kodeksu spółek handlowych to zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuję spółkę na zewnątrz. A rzekome nieprawidłowości w stosunkach wewnętrznych Pozwanego tj. między wspólnikami a zarządem w żaden sposób nie mogą stanowić zarzutu nadużycia prawa przez Powoda wobec Pozwanego.


W ocenie Powoda, Sąd naruszył przepis prawa materialnego art. 17 par.2 k.s.h poprzez jego niezastosowanie, należy podnieść, iż w ocenie Powoda organ spółki może wyrazić zgodę na zawarcie umowy również po jej złożeniu w terminie dwóch miesięcy liczonych od dnia złożenia oświadczenia przez spółkę. Zważyć należy, że umowa została podpisana dnia 1 marca 2009 r., zaś spółka poczynając od 1 marca 2009 r. opłacała co miesiąc faktury na kwoty wynikające z umowy. Tym samym spółka wyraziła zgodę na zawarcie umowy, potwierdzając to przez płacenie faktur „ za usługi doradcze” nie kwestionując ich wysokości i zasadności. Potwierdzenie takiej zgody wyrażone po złożeniu oświadczenia woli ma moc wsteczną od chwili dokonanej czynności prawnej.


W ocenie Powoda, Sąd naruszył przepis prawa materialnego art.471 k.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że nieprzedłużanie umowy spowodowane zostało zachowaniem się powoda w czasie spotkania integracyjnego oraz nienależytym wykonaniem przez niego przedmiotowej umowy, co oznacza, że strona Pozwana nie może ponieść odpowiedzialności odszkodowawczej z tego tytułu. Należy podnieść, że aby zaistniała odpowiedzialność odszkodowawcza z umowy muszą wystąpić trzy przesłanki łącznie


1) Niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy


2) Fakt poniesienia szkody


3) Związek przyczynowy pomiędzy niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zobowiązania a szkodą.


Pozwany nie wykazał, że Powód spełnił te trzy przesłanki łącznie, aby poniósł odpowiedzialność odszkodowawczą z tego tytułu.


W ocenie Powoda, Sąd naruszył prawo materialne tj. art. 890 par. 1 k.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie co w konsekwencji doprowadziło do uznania, że sporna umowa i aneks jest nieważna ponieważ nie została zawarta w formie aktu notarialnego a ma charakter darowizny. Zważyć należy, że zgodnie z art. 888 k.c. przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. W konsekwencji niżej wskazanych błędów proceduralnych i wadliwie zebranego materiału dowodowego został błędnie zastosowany ww. przepis prawa materialnego.


W ocenie Powoda, Sąd naruszył przepis postępowania mający wpływ na wynik sprawy tj. art. 227 k.p.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie co w konsekwencji doprowadziło do oddalenia wniosku o przesłuchanie Alfreda Witkowskiego na okoliczność przyczyn podpisania umowy z dnia 1 marca 2009 r. tylko przez jedną osobę. Należy podnieść, iż przedmiotem dowodu są fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie. Zważyć należy, że przesłuchanie Alfreda Witkowskiego na ww. okoliczności ma istotne znaczenie, gdyż zgodnie z art. 208 k.s.h. każdy członek zarządu ma prawo i obowiązek prowadzić sprawy spółki. Ponadto każdy członek zarządu może bez uprzedniej uchwały zarządu prowadzić sprawy nieprzekraczające zakresu zwykłych czynności spółki. Sąd zatem nietrafnie oddalił ww. wniosek dowodowy.


W ocenie Powoda, Sąd naruszył przepis postępowania cywilnego mającego istotny wpływ na wynik sprawy tj. art. 233 k.p.c. poprzez jego błędną wykładnię oceniania mocy i wiarygodności dowodowej co w konsekwencji doprowadziło do wadliwego dopuszczenia dowodu z dwóch notatek sporządzonych przez dwie kobiety na okoliczności zachowania się powoda w dniu 20 lipca 2009 r. na spotkaniu integracyjnym oraz na okoliczność sposobu wykonywania przez niego obowiązków w spółce i wadliwe uznanie, że Pozwany wykazał, iż Powód nienależycie wykonywał obowiązki wynikające z przedmiotowej umowy. Należy podnieść, że Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Ponadto dowód stanowi dokument prywatny, który stanowi, że osoba która go podpisała złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Należy wskazać dodatkowo, że Sąd Apelacyjny stwierdził, że pisma osób trzecich zawierające oświadczenie wiedzy odnoszące się do określonych faktów nie mogą być uznane za dowody. Przyjęcie tych pism jako dowód stanowi naruszenie zasad ustności, bezpośredniości i swobodnej oceny dowodów obowiązujących w polskim prawie procesowy, gdyż dowodem mogą być tylko zeznania tych osób w charakterze świadków złożone bezpośrednio przed sądem. W ocenie Powoda, zatem Sąd błędnie orzekł, że strona Pozwana wykazała nienależyte wykonanie umowy oraz że Powód dopuścił się czynów mu zarzucanych popełnionych na spotkaniu integracyjnym.


W ocenie Powoda Sąd naruszył przepisy postępowania cywilnego mające istotny wpływ na wynik sprawy w art. 479 (12) k.p.c. poprzez sprekludowane wniosków o przesłuchanie świadków na okoliczność że notatki dotyczące przebiegu spotkania integracyjnego nie odpowiadają rzeczywistemu przebiegowi zdarzeń w czasie tego spotkania oraz na okoliczność że Powód należycie wykonał umowę zawartą z Pozwanym. Należy podnieść, że Pozwany po raz pierwszy wskazał dwie odręczne notatki z dnia 21 lipca 2009 r. relacjonując, iż Powód proponował pracownicom seks za pieniądze oraz obiecywał za seks wstawianie się za nimi do Zarządu w celu podwyższenia im zarobków. Z uwagi na te dowody, potrzeba powołania nowych dowodów tj. ww. przesłuchania trzech świadków wynikła później. Co w konsekwencji oznacza, ze Sąd nie trafnie dokonał prekluzji ww. wniosków dowodowych.


Anna Kowalska


radca prawny

Załącznik:
1)       Dowód uiszczenia opłaty sądowej
2)       Pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej
3)       Odpis apelacji





Brak komentarzy:

Prześlij komentarz