Strony zawarły umowę sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości. Aktowi nadano nazwę " Umowa sprzedaży prawa użytkowania wieczystego".
W tzw. części głównej pojawiły się następujące sformułowania: zbywcy A i B zobowiązują się do przeniesienia na rzecz C i D małżonków J w stanie wolnym od ograniczonych praw rzeczowych prawa użytkowania wieczystego do dnia 5 września 2085 r. stanowiącej a nabywcy zobowiązują się do zapłaty w terminie 3 dni od sporządzenia tego aktu notarialnego.
ORZECZENIE REFERENDARZA SĄDOWEGO I SĄDU I INSTANCJI
Wniosek wieczystoksięgowy został oddalony ponieważ treść dotycząca czynności prawnej sformułowana została w sposób nadmiernie skomplikowany, a przez to nieprecyzyjny. Sąd stwierdził, że notariusz nie określił stronom, że umowa została zawarta w trybie art. 155 par. 1 k.c. i strony nie zostały pouczone.
SKUTECZNOŚĆ OŚWIADCZEŃ WOLI STRON WYJAŚNIAJĄCYCH INTENCJĘ ZAWARTEJ UMOWY SPRZEDAŻY JAKO DOWÓD W POSTĘPOWANIU APELACYJNYM
W jednym z wniosków zawartych w apelacji od postanowienia sądu pierwszej instancji zostało podniesione przeprowadzenie dowodu z dokumentu ( aktu notarialnego) " zawierajacego dodatkowe okoliczności podniesiono przeprowadzenie dowodu z dokumentu aktu notarialnego zawierającego dodatkowe oświadczenie na okoliczność zawarcia i zamiaru stron oraz w razie utrzymujących się wątpliwości wyznaczenie posiedzenia jawnego i przesłuchania stron umowy.
SO oddalił wnioski dowodowe pomijając stanowisko TK jednoznacznie wyrażone w wyroku z dnia 3 lipca 2007 r. Należy żywić przekonanie, że skarga kasacyjna doprowadzi do właściwego rozstrzygnięcia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz