Lege non distinguente - tam gdzie ustawa nie rozróżnia, nie naszą rzeczą jest wprowadzać rozróżnienie

Nowelizacja z 16.09.2011 w świetle pierwszych doświadczeń praktycznych

1. Ciężary i obowiązki procesowe stron i sądu
a) założenie i zakres nowelizacji z dnia 16.09.2011 r.
b) pojęcie ciężaru wspierania postępowania i zakazu dokonywania czynności sprzecznie z dobrymi obyczajami
c) gromadzenie materiału procesowego przez Sąd ( art. 207 i 212 k.p.c.)

2. Nowe regulacje dotyczące środków zaskarżenia
a) zmiany w zakresie apelacji ( art. 369 par. 3 k.p.c.)
b) nowe zażalenie do Sądu Najwyższego ( art. 394 (1) par 1 (1) k.p.c.
c) zażalenie poziome ( art. 394 (2) k.p.c.

Wybrane orzecznictwo:

1. Przepis art. 207 par. 3 k.p.c. w związku z art. 391 par. 1 i art 398 -21 k.p.c. ma odpowiednie zastosowanie w postępowaniu kasacyjnym w sprawach, w których skarga kasacyjna wpłynęła po dniu 3 maja 2012 r.

2. W postępowaniu kasacyjnym nie ma zastosowania art. 207 par. 3 zdanie pierwsze k.p.c., a zdanie drugie stosuje się wyjątkowo: Sąd Najwyższy może wyrazić zgodę na złożenie pisma przygotowawczego tylko wówczas, gdy strona należycie uzasadni potrzebę jego złożenia.

3. Wniosek o zezwolenie na złożenie pisma przygotowawczego powinien zawierać uzasadnienie.

( postanowienie z dnia 13 grudnia 2012 r. III CSK 300/12, OSNC 2013, nr 3 poz. 42)

W postępowaniu zażaleniowym prowadzonym na podstawie art. 394 (1) par. 1 (1) k.p.c. Sąd Najwyższy kontroluje jedynie, czy sąd drugiej instancji prawidłowo zakwalifikował określoną sytuację procesową jako odpowiadającą przyjętej podstawie orzeczenia kasatoryjnego. ( Postanowienie z dnia 7 listopada 2012 r. IV CZ 147/12, OSNC 2013 nr 3 poz. 41)